Gideanne Bröcheler • 14 maart 2024

De mist is opgetrokken

Een jaar na mijn bevalling voelde ik me steeds mistiger en grijzer worden. Ik kon steeds minder genieten van mijn dochter en voelde me minder en minder mezelf. Ik liep vast en soms ook letterlijk over van tranen.


Mijn bevalling heb ik als traumatisch ervaren. Hulp zoeken vond ik heel spannend, want: was het wel echt allemaal? Was het echt zo heftig en stelde ik me niet aan? Praten over de bevalling, deze opnieuw beleven, daar zag ik enorm tegenop. Ik was ook bang voor wat er allemaal naar boven zou komen als de deksel eenmaal van de put was.


Uiteindelijk won het verlangen om beter in m’n vel te zitten en belde ik een verloskundige coach. “Wat zou je willen?” vroeg Gideanne. Vanaf het eerste moment aan de telefoon stemde zij af op mijn tempo en mijn behoefte. Ik merkte dat ik even kon ontspannen…




'Ik ben rustiger, liever en energieker.'

Nu na een aantal pittige, maar vooral mooie gesprekken en traumaverwerkingssessies kan ik oprecht zeggen dat ik daar ben waar ik naar toe wilde werken. Ik voel me rustiger, liever en energieker in mijn moederschap. Heb meer ruimte voor mezelf, voor mijn dochter en vriend door minder vast te houden en te controleren.
 

Mijn coach was warm, rustig en tegelijkertijd ook confronterend maar deed dit met veel zachtheid en voelbare liefde. Ik gun elke vrouw een Gideanne op haar pad om met een aantal gesprekken de mist te voelen optrekken. 

Meer client- en praktijkverhalen

door Voor het voetlicht 26 oktober 2025
Ben je een gedreven verloskundige, onstopbaar maar ervaar je burn-outklachten?
door Andrea Ivanovic 20 oktober 2025
Brigit is onverwacht zwanger van haar tweede kindje. Toen ze de test deed, voelde ze geen blijdschap, maar vooral verwarring. Ze wist niet zeker of ze deze zwangerschap wel wilde. De gedachte aan opnieuw moeder worden riep vooral spanning op. Ze schaamde zich voor die gevoelens, want “je hoort toch blij te zijn?” Tijdens haar eerste zwangerschap had Brigit hoge verwachtingen. Maar de bevalling verliep anders dan gehoopt: zwaar, chaotisch en intens. Daarna volgde een kraambed dat allesbehalve roze was. Haar zoontje huilde veel, ze voelde zich uitgeput en onzeker. In plaats van te genieten, twijfelde ze voortdurend aan zichzelf. Was ze wel een goede moeder? Toen ze opnieuw zwanger bleek, kwamen al die gevoelens weer naar boven. Ze voelde zich overvallen, en het idee dat ze weer door zo’n periode moest, maakte haar angstig. Wilde ze deze zwangerschap wel echt? Een moeilijke vraag die Brigit wakker hield en niet met haar vriendinnen kon bespreken. Gelukkig kon ze terecht bij Yvonne, verloskundige coach die haar wél kon helpen met deze vraag. Yvonne luisterde zonder oordeel. Ze stelde geen standaard vragen, maar ging echt met Brigit in gesprek. Al snel wist ze de vinger op de zere plek te leggen: Brigit voelde zich geen goede moeder. Niet omdat ze het niet was, maar omdat de omstandigheden haar vertrouwen hadden ondermijnd.
door Lees meer over 13 oktober 2025
Over mannen raak ikniet uitgepraat
Alle nieuwsberichten