Claudia van Leent • 28 april 2025

Volgende maand zie ik je zwanger terug

'Volgende maand zie ik je zwanger terug', zei de verloskundige tegen Emma na haar miskraam. ‘Dat gebeurt iedere vrouw, je kunt in ieder geval zwanger worden. Einde consult.


Het was niet waar Emma behoefte aan had, toen ze haar vruchtje in het toilet zag liggen. Einde zwangerschap, maar ook het einde van haar dromen over deze baby. Emma was verdrietig dat haar eerste zwangerschap zo afliep. Ze voelde zich eenzaam na de woorden van de verloskundige. Wat had ze fout gedaan? Ze dacht nog niet aan een volgende zwangerschap, maar was nú teleurgesteld, verdrietig en boos. Ze had allerlei gevoelens waarvan ze niet wist of dat er nou bij hoorde. Wat moest ze er mee? Haar vriend wist dat ook niet en hield zich vast aan de woorden van de verloskundige. Die zou het toch wel weten?


Een tijdje later was Emma weer zwanger. Ze verheugde zich op de komst van nieuw leven en voelde zich vanaf de eerste dag helemaal zwanger. Twee maanden later bleek het weer mis. Bloedverlies. Emma meldde zich bij de verloskundige, die na de echo constateerde dat het kindje niet meer leefde.



Ze werd naar huis gestuurd om haar lichaam zelf de tijd te geven de zwangerschap af te stoten. Het werd een verdrietige week. Bloedend en radeloos lag Emma op bed. Ze voelde zich verloren, leeg en had veel vragen. Haar vriend keek machteloos toe.


Emma ging opnieuw een proces van rouw en verlies in, ook deze keer zonder steun van haar verloskundige. Weer die eenzaamheid. Weer herstellen. Ging het ooit goedkomen met haar? Kon zij wel een kindje dragen? Emma’s zelfvertrouwen had een flinke deuk opgelopen. De woorden van de verloskundige zingen nog altijd rond in haar gedachten: ‘Volgende maand zie ik je zwanger terug.’

Een miskraam is niet te voorkomen. Eenzaamheid, verwarring en schuldgevoel daarover wel!

Een miskraam is niet te voorkomen. Eenzaamheid, verwarring en schuldgevoel daarover wel! Emma had de pech een hulpverlener te treffen die geregeld een vrouw met een miskraam tegen komt en deze ervaring wellicht onderschat. Een miskraam komt inderdaad veel voor. Echter, de vrouw die dit meemaakt, ervaart iets unieks. Zij verliest een toekomst met een baby die al in haar wereld is. Dat verdient de aandacht die het nodig heeft.


Heb jij ook een vergelijkbare ervaring of laat de miskraam die je hebt meegemaakt je niet los? Weet dat er verloskundige coaches zijn die je kunnen ondersteunen bij het verwerken ervan. Zodat jij weer met vertrouwen een (eventuele) volgende zwangerschap tegemoet kan gaan.


Kijk op onze site voor een verloskundige coach in jouw buurt: https://www.verloskundigelifecoaches.nl/coaches-voor-vrouwen

Meer client- en praktijkverhalen

door In de spotlights 19 mei 2025
Kom maar op met die bevalling!
door Claudia van Leent 12 mei 2025
Ze had een heerlijke zwangerschap gehad, al duurde die wel lang. Uiteindelijk werd de bevalling bij Ayse opgewekt. De weeën overvielen haar. Zo was er niks aan de hand en zo had ze weeën om de twee minuten. Ayse had het gevoel dat dit veel te veel voor haar lichaam was en vertelde dat aan de verloskundige. Die reageerde door te vertellen dat het infuus volgens protocol werd opgehoogd en het zo hoorde. Ze kon niks voor haar doen. Ayse dacht: ‘Ik sta er alleen voor.’ Ayse deed haar best de weeën op te vangen. Haar vriend hielp dapper mee. De ontsluiting ging vlot, maar tijdens het persen ontstond er paniek in de verloskamer. Haar baby moest snel geboren worden en er kwam een vacuümpomp aan te pas. Ayse hoorde bezorgde stemmen, keek in onrustige ogen en was niet meer in staat om te reageren. Ze had geen controle meer over haar lichaam. Er stonden wel tien hulpverleners om haar heen. De baby werd met veel moeite geboren en snel bij haar weggehaald om nagekeken te worden. Ayse vroeg naar haar baby, maar niemand reageerde op haar. Ayse dacht weer: ‘Ik sta er alleen voor.’
door Lees over 5 mei 2025
Evelyne is er voor jou: in je nieuwe rol als moeder
Alle nieuwsberichten