Kom maar op met die bevalling!

Ze had een heerlijke zwangerschap gehad, al duurde die wel lang. Uiteindelijk werd de bevalling bij Ayse opgewekt. De weeën overvielen haar. Zo was er niks aan de hand en zo had ze weeën om de twee minuten. Ayse had het gevoel dat dit veel te veel voor haar lichaam was en vertelde dat aan de verloskundige. Die reageerde door te vertellen dat het infuus volgens protocol werd opgehoogd en het zo hoorde. Ze kon niks voor haar doen. Ayse dacht: ‘Ik sta er alleen voor.’ Ayse deed haar best de weeën op te vangen. Haar vriend hielp dapper mee. De ontsluiting ging vlot, maar tijdens het persen ontstond er paniek in de verloskamer. Haar baby moest snel geboren worden en er kwam een vacuümpomp aan te pas. Ayse hoorde bezorgde stemmen, keek in onrustige ogen en was niet meer in staat om te reageren. Ze had geen controle meer over haar lichaam. Er stonden wel tien hulpverleners om haar heen. De baby werd met veel moeite geboren en snel bij haar weggehaald om nagekeken te worden. Ayse vroeg naar haar baby, maar niemand reageerde op haar. Ayse dacht weer: ‘Ik sta er alleen voor.’