Andrea Ivanovic • 21 oktober 2024

Van paniek naar vertrouwen

"Toen ik voor het eerst zwanger werd, overviel me een enorme angst bij de gedachte aan de bevalling." Aan het woord is Emma, een vrolijke meid van eind twintig. Onder deze vrolijkheid zit een zorgelijke Emma. Lees maar verder:


"Ik hoorde zoveel verhalen van vriendinnen, die allemaal hun eigen verschrikkelijke ervaringen deelden. Ze vertelden over complicaties, pijn en de angst om iets fout te doen. Ik schreef me in voor zwangerschapsyoga, maar zelfs daar kon ik de beelden van een pijnlijke bevalling niet uit mijn hoofd zetten."


"Dat veranderde toen ik Anna, mijn verloskundige-coach, ontmoette. Tijdens ons eerste gesprek nam ze de tijd om te luisteren naar mijn angsten en gaf ze me het gevoel dat het oké was om zo te voelen. In plaats van me alleen maar te vertellen wat ik moest doen, hielp ze me om mijn angsten te verkennen. Anna introduceerde ademhalingsoefeningen en visualisatietechnieken, waardoor ik leerde hoe ik mijn gedachten kon beheersen en focussen tijdens de bevalling. Ik merkte dat dat me enorm opluchtte. Ik had iets wat ik kon doen in paats van dat ik me machteloos voelde als ik aan de bevalling dacht. "


Van een verloskundige coach leer je hoe je met je angst voor de bevalling kunt omgaan.

Wat ik het meest waardeerde aan Anna, was dat ze me praktische informatie gaf over wat ik kon verwachten. Door met haar alles stap voor stap door te nemen, voelde ik me steeds zekerder. Nu kijk ik er echt naar uit om mijn baby te verwelkomen. De bevalling is geen grote schrik meer, maar een moment waar ik naar uitkijk!


Wil jij net als Emma, ook uitkijken naar je bevalling in plaats van er slapeloze nachten van te hebben? Vind op deze website een verloskundige coach bij jou in de buurt en leer ook hoe jij met je angst voor de bevalling kunt omgaan. Want dat kan! Wij gunnen jou een bevalling waarbij je tools in handen hebt om met je pijn en angst om te gaan, zodat je daar goed op kunt terug kijken!

Meer client- en praktijkverhalen

door Andrea Ivanovic 14 april 2025
Lieke vertelt over haar miskraam, nu een jaar geleden: Het overkwam mij, een miskraam. Ik weet dat het “veel voorkomt,” dat het iets is wat je lichaam vaak zelf oplost. Iedereen praat erover alsof het normaal is, alsof het gewoon een onderdeel van het leven is. Maar toen ik daar zat op het toilet, geconfronteerd met bloed en pijn na 10 weken zwangerschap, voelde het allesbehalve normaal. Het was alsof een stuk van mij werd weggerukt, een leegte die niemand leek te zien. Ik was verbaasd, zelfs een beetje geschrokken, hoeveel impact het op mij had. Het voelde alsof de wereld gewoon doorging, alsof niemand begreep hoe groot dat verlies voor mij was. Mijn lichaam had zijn ‘werk’ gedaan, maar mijn hart had het nog lang niet verwerkt. Ik voelde verdriet dat diep ging, een pijn die niet zomaar wegwaaide.  Wat me ook raakte, was hoe weinig aandacht er voor is. Het was alsof ik door moest, alsof rouw en verdriet niet helemaal gepast waren. Maar dat kon ik niet. Dit had tijd nodig. Ik moest ruimte vinden om dit te verwerken, om mezelf toe te staan verdrietig te zijn. Hoe ‘normaal’ het ook mag zijn voor anderen, het was allesbehalve gewoon voor mij.
door Kennismaken met 7 april 2025
Hoe wordt een moeder geboren?
door In de spotlight 31 maart 2025
Specialiteit: extreme zwangerschapsmisselijkheid
Alle nieuwsberichten