In de spotlights • 14 oktober 2024

De praktijk van: Paula de Loor

Bij Paula kom je in de Vertraging

Word jij ook geleefd door je agenda? Sta je steeds ‘aan’ en weet je niet meer wat ontspanning is? Voel je niet meer wat goed is voor jou? Bij Paula kom je in de vertraging, kom je los van het heilige moeten. Dat geeft ruimte. Je herinnert je weer wat je werkelijk nodig hebt.


“De Vertraging is de ultieme vorm van gastvrijheid van je hele zijn”, zegt een cliënte over haar ervaring na een dagdeel vertragen op landgoed De Horst in Driebergen. Paula de Loor verzorgt de bedding. Jij hoeft niets, niets, helemaal niets. Dat is voor veel mensen nog knap lastig. Er is geen programma, wel een omgeving die je uitnodigt op een zachte, niet dwingende manier. De uitnodiging om even te verstillen, te ervaren en wellicht iets op te pakken dat je vergeten was. Zoals met je blote voeten over het gras lopen, een boek lezen of zomaar wat kleuren. Naar de vogels luisteren of genieten van de heerlijke soep die Paula met zorg heeft gemaakt.


Niets bijzonders zul je denken, maar door een gesprek, verhaal of gedicht van Paula komt er toch wat op gang. “Ik sla steeds wat over” concludeert een cliënte. “In mijn hectische leven ga ik direct in de actie en vergeet ik om een pas op de plaats te maken. Nu ik de dingen op een rijtje hebt gezet, heb ik weer perspectief”. Verrassend zeggen cliënten, dat de Vertraging me zoveel gegeven heeft in een korte tijd.



Op verhaal komen doe je bij Paula. Krijg je er weer zin in. En weet je weer wat je nodig hebt om goed voor jezelf te zorgen. Ook en misschien wel juist voor ouders met jonge kinderen! De Vertraging als remedie tegen geleefd worden, is een bijzonder aanbod van 1 op 1 coaching en bereikbaar via https://coachingmetzorg.nl/

Of mail Paula direct op info@coachingmetzorg.nl



Meer client- en praktijkverhalen

door Andrea Ivanovic 14 april 2025
Lieke vertelt over haar miskraam, nu een jaar geleden: Het overkwam mij, een miskraam. Ik weet dat het “veel voorkomt,” dat het iets is wat je lichaam vaak zelf oplost. Iedereen praat erover alsof het normaal is, alsof het gewoon een onderdeel van het leven is. Maar toen ik daar zat op het toilet, geconfronteerd met bloed en pijn na 10 weken zwangerschap, voelde het allesbehalve normaal. Het was alsof een stuk van mij werd weggerukt, een leegte die niemand leek te zien. Ik was verbaasd, zelfs een beetje geschrokken, hoeveel impact het op mij had. Het voelde alsof de wereld gewoon doorging, alsof niemand begreep hoe groot dat verlies voor mij was. Mijn lichaam had zijn ‘werk’ gedaan, maar mijn hart had het nog lang niet verwerkt. Ik voelde verdriet dat diep ging, een pijn die niet zomaar wegwaaide.  Wat me ook raakte, was hoe weinig aandacht er voor is. Het was alsof ik door moest, alsof rouw en verdriet niet helemaal gepast waren. Maar dat kon ik niet. Dit had tijd nodig. Ik moest ruimte vinden om dit te verwerken, om mezelf toe te staan verdrietig te zijn. Hoe ‘normaal’ het ook mag zijn voor anderen, het was allesbehalve gewoon voor mij.
door Kennismaken met 7 april 2025
Hoe wordt een moeder geboren?
door In de spotlight 31 maart 2025
Specialiteit: extreme zwangerschapsmisselijkheid
Alle nieuwsberichten